Kilka lat temu grupa londyńskich nauczycieli zorganizowała niezwykłe święto szkolne, które spotkało się w polskich szkołach z dużym entuzjazmem – Dzień Pustej Klasy. Co roku w trzeci piątek czerwca nauczyciele zachęcani są do tego, aby opuścić mury szkoły i zabrać dzieci i młodzież w teren. Odejście od tablicy, wyjście z sali lekcyjnej nie oznacza, że nasi podopieczni się nie uczą. Okazuje się, że jeśli mamy pomysł na przeprowadzenie zajęć w terenie, możemy uczniów nauczać nie tylko języka angielskiego, ale również rozwijać ich kompetencje miękkie – umiejętność współpracy i komunikowania się.
Autor: Joanna Kostrzewa
Dyplomowany nauczyciel języka angielskiego i polskiego w Szkole Podstawowej im. Wincentego Pola w Stawiszynie, trenerka i mentorka kursów internetowych w Centrum Edukacji Obywatelskiej w Warszawie, trenerka Fundacji Nowoczesna Polska, prelegentka podczas konferencji „NIKEJ – Nowoczesność, Innowacyjność i Kreatywność w Edukacji Językowej” w Akademii Humanistyczno – Ekonomicznej w Łodzi, nauczyciel akademicki na Wydziale Pedagogiczno – Artystycznym w Kaliszu (Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu). W codziennej pracy z uczniami stosuje ocenianie kształtujące, TIK, pracę metodą projektu, dramę. Stara się przekazywać wiedzę w ciekawy sposób i motywować uczniów do samodzielnych poszukiwań. Pracuje z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, prowadzi warsztaty na temat oceniania kształtującego, wykorzystania TIK w edukacji, bezpiecznego i kreatywnego korzystania z zasobów Internetu, tworzy materiały edukacyjne i chętnie dzieli się swoim doświadczeniem z innymi nauczycielami.
Dokładnie 18 lat temu rozpoczynałam pracę jako nauczycielka w gimnazjum. Po latach okazało się, że mam przyjemność współpracować z jedną z moich pierwszych uczennic, która obecnie jako koleżanka po fachu dzieli ze mną obowiązki belfra. Niejednokrotnie zastanawiałam się nad tym, na ile to, czego nauczałam prawie dwie dekady temu, przydaje się moim byłym uczniom w otaczającej ich rzeczywistości.
Moje zainteresowanie „pokojem zagadek” i tym, jak wykorzystać go w nauczaniu, rozpoczęło się od postu na jednym z portali społecznościowych, w którym moi znajomi relacjonowali, jak spędzają piątkowy wieczór. Otóż postanowili zgodzić się na zamknięcie w „pokoju zagadek”, by aktywnie uczestniczyć w poszukiwaniu klucza do drzwi. Każda poprawna odpowiedź na pytanie/zagadkę zbliżała ich do celu, którym było znalezienie klucza i wydostanie się z pomieszczenia. To, co mnie zainspirowało, to fakt, że uruchomili oni swoją kreatywność, współpracowali, dzieląc się wiedzą, którą następnie wykorzystywali, by udzielić poprawnych odpowiedzi i wykonać zadania. Co ważne, doskonale się przy tym bawili. Brzmi zachęcająco? Jeśli tak, to dlaczego nie przenieść „pokoju zagadek” do rzeczywistości szkolnej?
Rzeczywistość rozszerzona (ang. Augmented Reality) to system łączący świat rzeczywisty z generowanym komputerowo. Najczęściej wykorzystuje się obraz z kamery, na który nałożona jest generowana w czasie rzeczywistym grafika 3D. Brzmi tajemniczo? Dla mnie na początku też, ale warto zapoznać się z tematem, bo to ciekawa przygoda!