Mastermind, czyli sposób na lekcję, która angażuje!

Mastermind, czyli co?

Zanim zaczniemy omawiać zalety takiego podejścia w edukacji, wyjaśnijmy, czym jest mastermind. Termin i samo zjawisko częściej występuje w biznesie jako „master- mind biznesowy” i oznacza spotkanie kilku osób (online lub stacjonarnie) najczęściej raz w tygodniu o ustalonej porze. Zwykle spotkanie tworzą 3–5 osób, trwa ono około godziny. W trakcie spotkania omawia się wyzwania i problemy każdego uczestnika mastermindu w zależności od etapu tworzenia/prowadzenia biznesu, na którym się obecnie znajduje dana osoba. Pozostali uczestnicy dzielą się informacją zwrotną i swoim doświadczeniem¹. Osoba prowadząca mastermind pilnuje czasu oraz tego, aby spotkanie przebiegało zgodnie z planem. 
Zalety spotkań typu mastermind (zaledwie kilka przykładów):

• każdy uczeń pracuje nad tym aspektem języka angielskiego, który jest mu najbardziej potrzebny,
• uczniowie dostają cenną informację zwrotną od wszystkich uczestników grupy,
• przy dobrym zapoznaniu nauczyciela z możliwościami, jakie daje mastermind, spotkania te przynoszą wiele korzyści dla nauczyciela: może realizować z uczniami projekt, który nie jest związany ze standardowymi zajęciami językowymi, dopasowuje indywidualnie plan spotkań dla danej grupy uczniów, wciela się w rolę trenera i łączy różne poznane umiejętności, by wspomóc grupę uczniów w dażeniu do ich celu, może rozwijać swój warsztat nauczycielski oraz widzi w szczegółowy sposób jak jego zaangażowanie przynosi realne korzyści,
• pokazują uczniom, że angielski można poznawać w sposób kreatywny. 

Zasady spotkania

Przed rozpoczęciem pracy w grupie MM bardzo ważne jest ustalenie konkretnych zasad działania. Pod uwagę należy wziąć następujące aspekty:

• Czas trwania – niekoniecznie im dłużej, tym lepiej. Ważna jest dynamika spotkań i lepiej, aby nauczyciel czuwał nad czasem. Wynika z tego wiele korzyści: uczniowie wiedzą, że do spotkań dobrze jest się przygotować wcześniej, a nie wymyślać na bieżąco zagadnienia do poruszenia. Wiedzą, że spotkanie jest dynamiczne, co sprzyja koncentracji. Nie ma czasu na nudę.
• Cel – dobrze jest zastanowić się, jaki jest cel spotkań. Czy jest to praca nad motywacją, a może nad sposobami dotyczącymi nauki języka angielskiego lub coś jeszcze innego, co trapi uczniów? Jakie zadanie stoi przed każdym z uczniów? Czy jest cel wspólny dla całej grupy? Warto to zapisać.
• Sesja hot seat – mamy dwie opcje: można przeznaczyć po 10–15 min dla każdego uczestnika, aby mógł zadać swoje pytania do grupy. Inna opcja zakłada, że na każdym spotkaniu czas poświęca się jednej, wybranje osobie. Na koljenym spotkaniu główym bohaterem jest kolejny uczeń itd. Każde rozwiązanie ma swoje mocne i słabsze strony. Z mojej perspektywy wynika, że bardziej motywująco działa pierwszy wariant: gdy każdy z uczniów na spotkaniu ma kilka minut tylko i wyłącznie dla siebie, niż gdyby musiał czekać przez kilka spotkań tylko doradzając, zamiast także zadawać swoje pytania.
• Follow up, czyli to, co się będzie działo po spotkaniu – ważne, aby wspierać uczniów i pytać, jak im idzie realizacja celów językowych, by czuli, że nie są sami i że mogą zwrócić się do nauczyciela po wskazówki między spotkaniami, jeśli będzie taka potrzeba. 
• Zasady – przed pierwszym spotkaniem warto ustalić zasady spotkań, np.: każdy przychodzi na spotkanie przygotowany, punktualnie, słuchamy siebie wzajemnie, udzielamy sobie wzajemnie informacji zwrotnej, liczymy się z konstruktywną krytyką itp. 

Proponowana struktura spotkań

Można ją modyfikować według uznania, tak aby dopasować ją do preferencji uczniów oraz do celu grupy:

• chwila wyciszenia – pomaga w dalszej koncentracji, wystarczy minuta ciszy;
• praktyka wdzięczności – pytamy uczniów o to, za co są dziś wdzięczni, co miłego ich spotkało, pomaga to zobaczyć małe, ale pozytywne rzeczy w życiu. Uczniowie mogą wymieniać nie tylko drobnostki angielskie i sukcesy na tym polu, ale także te życiowe;
• podsumowanie poprzednich wyzwań z ostatniego spotkania – pomaga to w określeniu, gdzie dana osoba znajduje się aktualnie, zaś nauczyciel wie, czy danemu uczniowi udało się wypełnić poprzednie zobowiązania;
• rozpoczęcie nowej sesji przez nauczyciela – wyznacza nowy „start” w danej części mastermindu będący jednocześnie kontynuacją celu głównego;
• hot seat – w zależności od opcji każdy po kolei lub tylko jeden uczeń na spotkaniu. Przykładowo: uczeń numer jeden ze swoim pytaniem/wyzwaniem językowym plus feedback od każdego z uczniów, a dopiero na końcu od nauczyciela, który podsumowuje spotkanie i uzupełnia zagadnienie ze swojego punktu widzenia;
• hot seat – uczeń drugi, uczeń trzeci itd.;
• pytania od uczniów;
• wyznaczenie zadań do zrealizowania na następne spotkanie przez każdego ucznia i zapisanie ich – pomaga utrzymać mot...