Sprawdzone sposoby na przeprowadzenie lekcji angielskiego w zastępstwie za nauczyciela każdego przedmiotu

Ewaluacja

Jeśli mamy akurat zajęcia z klasą, w której uczymy, to warto pokusić się o ewaluację naszej pracy. O sposobach jej przeprowadzania pisałem już jakiś czas temu. Jednak zaskoczeni zastępstwem z pewnością nie będziemy mieli czasu na przygotowanie całego pakietu do przeprowadzenia pełnej ewaluacji. Korzystamy zatem z najprostszego sposobu: prosimy uczniów o zapisanie na kartkach anonimowych komentarzy na temat prowadzonych przez nas lekcji. Komentarze te następnie odczytujemy i wspólnie o nich dyskutujemy. Ewaluacja nie musi dotyczyć całego roku, może być także związana z rozumieniem zakończonego lub omawianego działu. 

+ nie wymaga przygotowania 
- jest zarezerwowana głównie dla starszych uczniów

make me say yes / don’t say no

To utrudniona wersja gry w dwadzieścia pytań. Na początku zajęć prosimy uczniów o wymyślenie sposobów odpowiadania na pytania „tak” i „nie” w języku angielskim – w taki sposób, by słowo yes i no nie padło ani razu. Zamiast nich uczniowie powinni wypisać odpowiedniki: right, of course, I did, never, nope… Gdy lista będzie już gotowa, przechodzimy do kolejnego etapu zajęć i prosimy uczniów o przygotowanie listy pytań do nas tak, aby na każde z nich odpowiedź była twierdząca. Wyznaczamy czas na napisanie pytań (uczniowie mogą pracować samodzielnie, w parach lub w grupach), a po jego upływie odpowiadamy na pytania – oczywiście w taki sposób, by nie padło słowo yes. Wygrywa ta drużyna, która zada jak najwięcej poprawnych pytań. W kolejnej rundzie pytania muszą być stworzone w taki sposób, by odpowiedź na nie była wyłącznie na nie – oczywiście bez użycia słowa no. Tym razem jednak uczniowie zadają sobie te pytania nawzajem, regularnie zmieniając partnerów do rozmowy.

+ niesamowicie dużo praktyki języka, nie wymaga przygotowania
- może być dość chaotycznie, ale to w końcu zastępstwo…

Na matematykę 

Mamy zastępstwo za matematykę? Cudownie – powtórzenie liczebników sprawdzi się rewelacyjnie. Z młodszymi warto przypomnieć sobie liczebniki 1–20 i policzyć dosłownie wszystko, co znajduje się w klasie. Na tablicy wypisujemy rzeczy do policzenia (nie ograniczajmy się tylko do słownictwa, które dzieci już znają). To doskonała okazja do wprowadzenia słów, na które nie ma czasu podczas ograniczonych programem zajęć. Uczniów dobieramy w grupy lub pary, prosimy, by wcielili się w rachmistrzów i policzyli wszystko, co jest wypisane na tablicy. Na koniec wyniki porównujemy. W drugiej części zajęć organizujemy numerkowe bingo. Dzieci same mogą narysować w zeszytach tabelkę 5 × 4 i uzupełnić ją numerami. Grę wygrywa oczywiście ta osoba, która jako pierwsza skreśli w rzędzie wszystkie wywoływane przez nas liczby.

Ze starszymi liczenie rzeczy w klasie może okazać się zbyt trywialne (choć niekoniecznie), dlatego warto zagrać z nimi w estymację. Powtarzamy albo wprowadzamy na szybko liczebniki do miliona. Klasę dzielimy na kilkuosobowe zespoły i korzystając z potęgi internetu, zadajemy pytania np. o wagę walenia albo długość życia żółwia morskiego czy populację Turkmenistanu. Zadaniem uczniów jest zapisanie, a następnie bezbłędne przeczytanie liczb. Grupa będąca najbliżej poprawnej odpowiedzi zdobywa punkt. W innej wersji tej gry można przećwiczyć ceny. Na ekranie komputera/tablicy interaktywnej wyświetlamy uczniom produkty i prosimy o oszacowanie, ile mogą kosztować. 

+ wreszcie czas na powtórzenie liczebników
- to tylko liczebniki

what can you see / what can you hear

Tajemnica zawsze będzie doskonałym wabikiem nawet na najbardziej rozleniwionych zastępstwami uczniów. Jeśli udało nam się już wprowadzić czasowniki modalne – to świetnie, jeśli nie – obejdziemy się bez nich. Uczniów dzielimy na grupy i informujemy, że za chwilę na ekranie komputera albo na tablicy interaktywnej pojawi się fragment zdjęcia w bardzo mocnym zbliżeniu. Ich zadaniem jest przedyskutowanie w...