Domino nie idzie do lamusa

Najstarsze znalezione domino pochodzi z Egiptu, z około 1323 r. p.n.e., znalezione w grobowcu Tutenchamona, a niedługo po nim – w 1120 r. p.n.e. pojawia się domino chińskie. Pierwsze wzmianki o tej grze na terenie Europy odnotowano dopiero w XVIII w. Tu pojawia się pewna legenda związana z narodzeniem domina. Według niej dwaj piętnastowieczni mnisi z klasztoru na wzgórzu Monte Cassino zostają przez przeora przyłapani na grze w karty, co było karygodnym wykroczeniem wobec klasztornych reguł. Mnisi zostają zamknięci w celi, by odbyć pokutę, spędzając czas na modlitwie, ale nie tylko… Wpadli oni na innowacyjny pomysł gry na ścianie! I tak wydrapywali kropki i obrysowywali je liniami. Pomysł się sprawdził, a gra toczyła się godzinami w przeróżnych wariantach. Gdy surowy przeor zaglądał przez okienko w drzwiach celi, mnisi wznosząc pospiesznie ręce w modlitwie, zasłaniali wydrapane kropki na ścianie, wykrzykując przy tym słowa jednego z psalmów: Dixit Dominus Domino meo. Po odbyciu pokuty bracia uzyskali od przeora zgodę na sporządzenie kompletu kamieni do swojej nowej gry. Nazwali tę grę „domino” od psalmowego Dominus, co oznacza „pana”, a średniowieczu oznaczało oczywiście Boga. Co prawda, jest to jedynie legenda, ale nie można wykluczyć, że na taki właśnie pomysł wpadli bohaterowie legendy. 

W niniejszym artykule przedstawię kilka propozycji gier inspirowanych grą domino do wykorzystania na lekcjach języka angielskiego. Wiadomo przecież, że gry językowe to jeden z najlepszych sposobów, by uczniowie wytworzyli pozytywne skojarzenia z nauką już od samego początku; sprytne połączenie elementu rozrywki z celem językowym. Taki zabieg, który świetnie się sprawdza nie tylko z najmłodszymi. 

Kamień klasycznego domina ma dwa bieguny, do których należy dopasować określoną liczbę oczek. W wersji językowej oczka w kamieniach zastępujemy odpowiednio: literami, słowami i ilustracjami, a tradycyjne kamień możemy zamienić na płytkę lub kartę. Oczywiście najbardziej podstawową formą językowego domino jest gra polegająca na dopasowaniu ilustracji lub nazw i ilustracji. Podczas dokładania kart – ćwiczy się wymowę słów, odczytując je na głos. 

W domino można grać indywidualnie, w parach lub grupach. W wersji dla 1–2 graczy karty domino są odkryte na stole. Jedna znajduje się na środku. Gracze w swoich kolejkach odszukują pasujące karty, które można dołożyć do tych na środku stołu.

W wersji dla grup – potasowane i za­kryte karty rozdawane są w równej liczbie dla każdego z graczy. Jedna, odkryta, wędruje na środek stołu. Do niej gracze w swojej kolejności dokładają karty, jeśli tylko mają taką możliwość. Gdy gracz nie jest w stanie się dołożyć, traci kolejkę. Wygrywa osoba, która pozbyła się największej liczby kart. 

Oczywiście domino lubi innowacje, więc każdy sposób gry będzie dobry, o ile spełni swój cel edukacyjny i rozrywkowy. Nazwy poniżej przedstawionych gier nie są oficjalne (wyjątek: propozycja nr 8).

1. DOMINO MATCHING GAME

W wersji dla najmłodszych, którzy uczą się liter angielskiego alf...