Język angielski i nauczanie indywidualne

W dzisiejszych czasach coraz częściej zdarzają się sytuacje lub zdarzenia losowe, które utrudniają bądź też uniemożliwiają uczniom uczęszczanie do szkoły. Przewlekłe choroby, operacje potrafią na wiele tygodni „uwięzić” ucznia w domu i w takiej sytuacji nauczanie indywidualne wydaje się być nie tylko koniecznością, ale wręcz wybawieniem.

Nauczanie indywidualne prowadzone jest przez nauczycieli szkoły, którym dyrektor powierza prowadzenie tegoż, a oni dostosowują zajęcia tak, aby uczeń mógł realizować treści wynikające z podstawy programowej zgodnie ze swoimi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz możliwościami psychofizycznymi. Dyrektor przydziela nauczycielom godziny, biorąc pod uwagę tygodniowy wymiar godzin zajęć indywidualnego nauczania z uczniem.

W swoim życiu miałam przyjemność pracować w ramach nauczania indywidualnego kilka razy. W chwili obecnej także prowadzę zajęcia indywidualnego nauczania dla uczennicy ósmej klasy. Osobiste doświadczenia oraz rozmowy z nauczycielami, którzy także mieli okazję prowadzić zajęcia w tym systemie, podpowiadają mi, że nauczanie indywidualne ma dużo zalet, ale również kilka minusów. Wielu nauczycieli ceni sobie możliwość bliższego kontaktu z uczniem, okazję do nawiązania i pielęgnowania wspólnej relacji oraz korzystne warunki do pochylenia się nad uczniem i poświęcenia mu więcej uwagi niż jest to możliwe w warunkach szkolnych. Są też tacy nauczyciele, którzy uskarżają się na niewygodę związaną z dojazdem do domu ucznia oraz brak pomysłów na realizację zajęć w kontakcie indywidualnym i bez kontekstu klasowego.
Nauczyciele pracujący w szkołach przyzwyczajeni są do pracy z grupą, a z grupą pracuje się zdecydowanie inaczej i w inny sposób określa się i osiąga cele. Dlatego wielu nauczycieli ze strachem myśli o realizowaniu podstawy programowej z pojedynczym uczniem. Strach ma wielkie oczy. Prawda jest taka, że wiele zależy od możliwości psychofizycznych ucznia i od sytuacji, w jakiej się znajduje i wcale nie oznacza to, że zajęcia indywidualne nie mają potencjału i są kulą u nogi. Wręcz przeciwnie! Są ogromną szansą zarówno dla ucznia jak i nauczyciela, aby nie tylko określać i osiągać cele, ale również budować ze sobą relację.

Kilka pomysłów    

Chciałabym przedstawić moje dodatkowe czy wręcz alternatywne sposoby na uatrakcyjnienie nauczania języka angielskiego w systemie nauczania indywidualnego. Zdaję sobie sprawę, że prawo oświatowe nakłada na nas obowiązek realizowania podstawy programowej również w warunkach nauczania indywidualnego i nie zamierzam, Drodzy Czytelnicy, odwodzić Was od tego, proponując, abyście rzucili podstawę programową w kąt. Realizowanie podstawy programowej w czasie indywidualnego nauczania nie wyklucza jednakże wprowadzania elementów, które nie wszyscy nauczyciele wprowadzają w czasie zajęć z całą klasą. Dlaczego? Wynika to z różnych względów, głównie związanych z liczebnością klas, predyspozycjami językowymi, a co za tym idzie – również zróżnicowanym poziomem językowym itp. Liczę na to, że po lekturze niniejszego artykułu wielu nauczycieli odetchnie z ulgą i tak przeorganizuje swoją pracę i dobierze lub zmodyfikuje swoje metody nauczania, aby wspólnie z uczniem realizować wymagania podstawy programowej i dopomóc, aby jedna i druga strona mogła wynieść z nauczania indywidualnego jak najwięcej dla siebie.

Wszelkie aktywności, które zaproponuję poniżej, polecam oczywiście dostosować do poziomu zaawansowania i umiejętności ucznia, z którym przyjdzie pracować. Znacie swojego ucznia najlepiej i wiecie, co można mu zaproponować z repertuaru pomysłów, które przedstawiam poniżej.

1. Stawiam na relacje, więc dla mnie indywidualne nauczanie jest przede wszystkim okazją do jeszcze lepszego poznania ucznia i wejścia z nim w głębszą relację. I bardzo się na to cieszę, bo wierzę w to, że pozytywna relacja między uczniem i nauczycielem, wzajemne i namacalne zaangażowanie w p...