Move your grammar. Cz. 1

Gramatyka jest zwyczajnie nudna, a jednak potrzebna, jeśli dba się o poprawność i adekwatność wypowiedzi. Ucząc się języka od dziecka, adaptujemy struktury gramatyczne niejako bezboleśnie, bo z życia (aquisition). Natomiast ucząc się języka obcego w szkole (learning), już nie ma naturalnej adaptacji, gdyż warunki, środowisko i metody są sztuczne, w ich ramach odbywa się mniej lub bardziej skuteczne… wkuwanie. 

Oczywistą wygodą dla nauczycieli języków obcych jest podanie formuły i przećwiczenie jej na dostępnych w podręczniku ćwiczeniach. Niewygodą natomiast jest wyjście poza ten schemat, bo gramatyki można się nauczyć w tych sztucznych warunkach niekoniecznie w nudny i monotonny sposób. Jakakolwiek zmiana w kierunku uatrakcyjnienia gramatyki z pewnością przyniesie wymierne dla obu stron korzyści. 

Wydana po raz pierwszy w 1984 roku książka pt. Grammar Games autorstwa wybitnego nauczyciela i metodyka Mario Rinvolucri, była moją pierwszą pozycją, z której czerpałam garściami dla uatrakcyjnienia własnych lekcji. Co więcej, miałam przyjemność poznać osobiście autora tej i wielu innych fantastycznych publikacji podczas szkolenia metodycznego w Canterbury. Gry i ćwiczenia proponowane przez tego metodyka mogą zostać wykorzystane do nauki jakiegokolwiek gramatycznego zagadnienia, które istnieje w języku angielskim. Są łatwe do zaadaptowania, a co najważniejsze – wymagają ruchu, więc angażują ucznia w pełni, a wiadomo, że ruch sprzyja zapamiętywaniu. 

Poniżej przedstawiam pierwsze 9 propozycji gier i ćwiczeń dla wybranych zagadnień gramatycznych. 

1. Universal grammar auction 

Gramatyka: wszystkie czasy i struktury    

Pomoce: karty ze zdaniami do licytacji + dla atrakcji młotek aukcyjny

Nauczyciel przygotowuje zdania w oparciu o ćwiczone struktury (10–20 zdań). Uczniowie w parach lub małych grupach analizują, czy są to poprawne czy niepoprawne zdania, a następnie stawiają na nie wybrane przez siebie kwoty z puli $ 1000 (lub innej). Każde zdanie musi zostać obstawione jakąś kwotą, a różnica między największą, a najmniejszą nie może być nieproporcjonalnie duża. Nauczyciel odczytuje zdania, pytając się każdej grupy po kolei, czy według nich jest ono poprawne czy niepoprawne. Do licytacji przechodzą te grupy, które podały prawidłową odpowiedź. Grupy po kolei podają swoje kwoty – wygrywa ta, która podała największą. Przy okazji uczniowie analizują zdania, dlaczego są poprawne lub nie są. 
 

2. Present Continuous Lies

Gramatyka: Czas Present Continuous

Uczniowie stoją w kole, uczeń A przedstawia jakąś czynność. Stojący po jego lewej stronie uczeń B pyta się: What are you doing?. Uczeń A wymyśla jakieś kłamstwo, np. udając, że prasuje, mówi: I’m swimming. Wówczas uczeń B przedstawia tę czynność, którą usłyszał (czyli pływa). Następnie uczeń C zadaje pytanie: What are you doing?, a uczeń B podaje nieprawdziwą informację, np. I’m playing football. Kolejne pytanie: What are you doing pada od ucznia D itd. Ruch w zabawie odbywa się zgodnie z kierunkiem ruchu zegara. 

Pracując ze słabszą grupą, dla ułatwienia można na tablicy przygotować do wyboru zestaw czasowników. 

3. Physicalisation of IRREGULAR VERBS 

Gramatyka: czasowniki nieregularne

W tej zabawie można przygotować karty do losowania z czasownikami w trzech formach, ale ekologicznie można przeprowadzić tę zabawę po prostu ze słuchu. 

Gdy uczniowie usłyszą pierwszą formę czasownika – stoją wyprostowani z rękami uniesionymi do góry. Gdy usłyszą drugą formę – schylają się w dół, dotykając rę...