Samosprawdzające się kartkówki – przyjaźniejsza forma sprawdzenia wiedzy

Kahoot

Dowolny zestaw na Kahoocie można zadać do zrobienia nie tylko jako pracę domową, ale także jako kartkówkę. Po utworzeniu naszej wirtualnej kartkówki klikamy w „Assign”. Następnie wybieramy datę oraz czas, do którego nasze zadanie ma zostać wykonane przez uczniów. Możemy włączyć randomizer odpowiedzi, warto też poinstruować uczniów, że pseudonimy muszą w jakiś sposób odzwierciedlać ich imiona i nazwiska – w przeciwnym razie, gdy nie potrafimy odszyfrować nazwy użytkownika i przypisać jej jednoznacznie do ucznia z listy obecności, naszą wirtualną kartkówkę dla tej osoby uznajemy za niezaliczoną. Limit osób mogących zagrać w jednego Kahoota to 40, dlatego warto przekazać uczniom, że każdy z nich ma tylko jedną próbę (jeśli mamy więcej klas na tym samym poziomie i chcielibyśmy zadać kartkówkę większej liczbie osób, możemy zawsze stworzyć duplikat pożądanego Kahoota). Klikamy „Create” i wysyłamy link do uczniów – za pomocą Messengera (jeśli mamy z nimi grupę), przez dziennik elektroniczny lub pisząc na tablicy adres (skróciwszy go wcześniej do jakiejś rozsądnej formy na bit.ly). Jak sprawdzić wyniki? Po upływie terminu ważności wchodzimy w naszego Kahoota i po prawej stronie powinniśmy ujrzeć zieloną ramkę. Po kliknięciu w nią będziemy mogli zobaczyć wyniki poszczególnych graczy w „Players” oraz to, jaką trudność sprawiły uczniom stworzone przez nas pytania – dział „Questions”. 

Google Forms

Kartkówka w ramach pracy domowej? Dlaczego nie – wykorzystajmy to, czego nauczyliśmy się w czasie pandemii, i przenieśmy kartkówkę do Google Forms. Za pomocą Google Classroom możemy stworzyć test, który, jeśli tylko poprawnie go skonfigurujemy (pisałem o tym na łamach „Horyzontów Anglistyki”), sprawdzi się sam, i to bez konieczności zbierania maili od uczniów...