Talk to the hand?
Dyktafon na konwersacjach

Przewiduję, że jeśli któraś z kompetencji językowych studentów najbardziej ucierpiała z powodu pandemii i przeniesienia zajęć do internetu, było to mówienie. Wielu nauczycieli tęskni za starym, dobrym ćwiczeniem dialogów w parach, omówieniem problemu w małych grupach, żywą dyskusją, która pochłonie uczestników, łamiąc ich opór przed mówieniem. Niektóre platformy pozwalają częściowo realizować te aktywności, jednak nic nie zastąpi rozmowy face-to-face. Co więcej, część naszych studentów czuje się skrępowana obecnością mikrofonu i kamery; kolejni zmagają się z problemami technicznymi, które zaburzają dynamikę rozmowy, znacznie upośledzając też nasze założenia dydaktyczne. Narzędziem, które przychodzi nam w sukurs może być zwykły dyktafon (lub prosta, darmowa aplikacja na telefon), które, sprytnie zastosowane, wesprze nas i naszych studentów w czasie pandemicznych konwersacji i ćwiczeń wymowy. Gwarantuję, że nie pójdzie w odstawkę, gdy wrócimy do normalności. Poniżej trzy sprawdzone aktywności z użyciem dyktafonu, dzięki którym studenci sprawniej pracować będą na wspólnych zajęciach z mówienia, jak i pracując samodzielnie.

Projekt wspólnego czytania i interpretowania wiersza 

Latem zeszłego roku przypadła setna rocznica urodzin Charlesa Bukowskiego, amerykańskiego prozaika, poety, rysownika i nietuzinkowej osobowości dwudziestowiecznej kultury amerykańskiej. Zbliżał się semestr zdalnej nauki, w tym zdalnych konwersacji ze studentami pierwszego roku filologii angielskiej, a zatem i potrzeba zintegrowania i „rozgrzania” grupy osób, które nigdy wcześniej się nie spotkały, a które właśnie będą rozpoczynać swoją studencką przygodę przyklejeni do komputerów (bez studenckich imprez, integracji, nawet bez uściśnięcia sobie rąk przy pierwszym poznaniu się). Zastanawiałam się, czy można zaproponować im projekt otwierający naszą współpracę, który pozwoli przełamać kilka barier: w mówieniu, nagrywaniu i odsłuchiwaniu swojego głosu, kontaktach z nowymi kolegami i koleżankami, a przy okazji, na dobry początek ich filologicznych zmagań, przemyci trochę literatury i zapozna ich z postacią Bukowskiego. 

Postanowiliśmy, że, honorując obchody tego jubileuszu, jeden z wierszy autora przeczytamy wspólnie, nagrywając po kilka linijek każdy, oraz złożymy nasze nagrania w całość, okraszając wizualnie materiałami prezentującymi jego życie, twórczość, spotkania autorskie itp. Już na etapie planowania spełniliśmy kilka moich założeń: wybraliśmy wiersz, który jest jednym z najpopularniejszych tekstów autora, a jednocześnie oddaje naszą pandemiczną współczesność i potrzebę głębokiej, ludzkiej nadziei („The Laughing Heart”). Podzieliliśmy się zadaniami, omówiliśmy,...