Teatr na lekcji języka angielskiego

Co daje teatr dzieciom młodszym i starszym? 

Jeśli coś robimy, to warto widzieć cel działań. Nauka i recytacja roli to nie bezmyślne odtwarzanie, ale ćwiczenie języka sytuacyjnego, słownictwa, struktur gramatycznych, powiedzonek, wyrażeń, rymów. To usprawnianie i ćwiczenie komunikacji, a także pokazanie uczniom, że język ma zastosowanie praktyczne. Podczas mówienia dzieci ćwiczą wymowę, akcent, aparat mowy, a także słuch i pamięć, koncentrację oraz podzielność uwagi. Ćwiczenie ról i przygotowanie scenografii działa na emocje dziecka, pobudza jego fantazję i kreatywność, angażuje. Uczeń bierze odpowiedzialność za wykonanie zadania (tu powierzona mu rola), czuje się częścią całości, coś współtworzy, motywuje się, motywuje też kolegów i koleżanki. Próby do przedstawienia to działanie w grupie, wejście w role, ustalanie zasad, rozdzielanie obowiązków, uspołecznianie się, ćwiczenie inteligencji emocjonalnej i empatii, gotowość do pomocy innym uczniom i doprowadzenie powierzonego zadania do końca, czyli odpowiedzialność za powierzone zadanie edukacyjne. 

Kto będzie ze mną współpracować?

Klasa i nauczyciel to absolutna całość. Do udziału w przedstawieniu przygotowujemy się wszyscy, bez wyjątku. W naukę scenariusza, w pracę z tekstem, w odtwarzanie roli, w przygotowanie sceny, scenografii, choreografii, kostiumów, w naukę piosenek angażują się wszyscy. Każdy ma się czuć ważną częścią przedstawienia, każdy ma się czuć potrzebny. Jeśli jesteś nauczycielem języka angielskiego, zastanów się, jaką klasę/grupę nauczasz? Na jakim poziomie językowym są Twoi uczniowie? Co możesz im zaproponować? Sporo wiodących wydawnictw ma w swojej ofercie gotowe już propozycje scenariuszy przedstawień teatralnych w języku angielskim. Zapewne ciekawe propozycje scenariuszy znajdziesz także w internecie. Jeśli jesteś „duszą artystyczną”, możesz wymyślić scenariusz samodzielnie. Jeśli Twoi uczniowie to młodsze dzieci, może warto zastanowić się nad rolami śpiewanymi, nad rymowankami – wtedy uczniom łatwiej będzie zapamiętać tekst. Jeśli Twoimi uczniami są uczniowie starsi, zapewne poradzą sobie z dłuższym tekstem, który od Ciebie otrzymają. Jeśli natomiast nauczasz starszą młodzież, może warto powierzyć im zadanie – poproś, aby sami ułożyli tekst do przedstawienia, korzystając z Twoich wskazówek. Daj im materiały, wycinki z gazet, podaj strony internetowe i monitoruj powstawanie scenariusza w konkretnym czasie. Niezależnie od grupy wiekowej, ważne jest, aby Twoi uczniowie poruszali się w tematyce, która jest im bliska, która ich otacza, która jest spójna z ich wiekiem, zainteresowaniami i przerabianym w klasie materiałem językowym. Jeśli wśród swoich uczniów masz dzieci bardzo nieśmiałe, które nie mogą przemóc się, aby wystąpić – negocjuj! Może uda Ci się namówić ich do odegrania nawet niewielkiej roli, do zaśpiewania piosenki wspólnie z resztą klasy. Może chociaż do pomocy w zmianie scenografii podczas przedstawienia. Dla bardzo nieśmiałego ucznia to już duży krok milowy naprzód. Każdy uczeń ma talent, nie wykluczaj żadnego dziecka, nie rozdzielaj ról tylko tym wybijającym się uczniom. To podstawowy błąd, jaki często popełniają nauczyciele. Jeśli natomiast masz w klasie same silne osobowości i wyśmienitych aktorów, pozwól, aby sami rozdzielili między sobą role albo zaproponuj, żeby „ciągnęli losy” – będzie sprawiedliwie.
Co pomaga dzieciom uczyć się roli? Wyśmienite efekty przynosi nagranie scenariusza. Odtwarzany i słuchany wielokrotnie przez ucznia w domu „wpada w ucho” i zapobiega uciążliwemu wkuwaniu tekstu na pamięć. 

Na co się umawiamy?

Zaproponuj swoim uczniom i przedyskutuj z nimi formę przedstawienia teatralnego. Weź pod uwagę wiek swoich uczniów i ich możliwości – także te organizacyjne. Dla najmłodszych świetnie sprawdzi się przedstawienie kukiełkowe, teatr lalek, marionetek. Starsze dzieciaki chętnie same będą wcielać się w role. Najstarsi uczniowie mogą zmierzyć się z teatrem cieni lub pantomimą bądź teatrem niemym – można zaproponować, aby za każdym razem inny uczeń był, na przykład, narratorem. Uczniom mogą zostać przydzielone role indywidualne, ale także grupowe. Praca grupowa rewelacyjnie sprawdza się w przypadku, kiedy ktoś zachoruje. Jeśli role ćwiczone są grupowo, to przedstawienie nie „padnie”, gdy na finale zabraknie kilku uczniów. Pozostali uczniowi spros...