Kiedy razem, a kiedy osobno?

 

Grama w małym palcu 

Wprowadzamy nowy czas gramatyczny. Omawiamy jego budowę i zastosowanie. W podręczniku do zagadnienia gramatycznego towarzyszy nam seria zadań na przećwiczenie danego obszaru. Spójrzmy, kiedy postawić na pracę indywidualną uczniów, a kiedy lepiej połączyć siły w grupie.

• Kiedy osobno?

Uczniowie wykonują indywidualnie najprostsze zadania na przećwiczenie budowy czasu/struktury gramatycznej oraz ćwiczenia na użycie omawianego zagadnienia w najbardziej typowych sytuacjach.

• Kiedy razem?

Uczniowie razem dyskutują nad ćwiczeniami z bardziej skomplikowanymi przykładami zastosowania danych struktur. Wspólnie zastanawiają się na wyborem danego czasu/struktury.

• Dlaczego?

Gdy nauczyciel omawia dane zagadnienie gramatyczne, każdy z uczniów widzi jego syntetyczne podsumowanie w tabeli, na grafie itd. Po zaprezentowaniu części gramatycznej przez nauczyciela uczeń może sam przejść do wykonania najłatwiejszych ćwiczeń. Pierwsze zadania na ogół polegają na powtarzaniu bardzo podobnych struktur w najbardziej typowych sytuacjach. Powtarzalność najprostszych przykładów gramatycznych sprawia, że uczeń, samodzielnie wykonując kolejne przykłady, trenuje nawyk poprawnego budowania czasów, a także zauważa pewną schematyczność zagadnienia lekcyjnego. Prawdopodobieństwo popełnienia rażących błędów w tego typu zadaniach jest niewielkie, co sprawia, że uczniowie nie demotywują się. Wręcz przeciwnie – po sprawdzeniu kolejnych przykładów razem z nauczycielem zyskują satysfakcję z szybko przyswojonej wiedzy. I to, że jest to gramatyczna podstawa nie ma na tym etapie lekcji najmniejszego znaczenia. Ważne jest pozytywne nastawienie.

Zwłaszcza na drugim etapie lekcji – przykładach użycia danego zagadnienia gramatycznego w trudniejszych, bardziej nietypowych kontekstach. W tej części lekcji świetnie sprawdzi się powiedzenie: „Co dwie głowy to nie jedna”. Dlaczego? Zawsze w klasie będzie istniał podział uczniów na bardziej i mniej utalentowanych językowo. Warto połączyć siły i razem dojść do właściwych odpowiedzi w parach lub grupach 3–4-osobowych. Wspólna analiza najtrudniejszych gramatycznych przypadków nie doprowadzi do zniechęcenia ucznia, który bardzo się starał, ale wykonał niepoprawnie całe zadanie, ponieważ źle je zrozumiał. Para lub grupa razem naradza się nad prawidłową odpowiedzią, uczniowie dyskutują, tłumaczą swoje punkty widzenia i pomagają sobie nawzajem. Dobrze wykonane zadanie będzie powodem do dumy grupowej, a złe z pewnością nie podetnie skrzydeł jej członkom, którzy razem dalej będą się zastanawiali, dlaczego ta, a nie inna odpowiedź jest poprawna. 

Pogaduszki na lekcji

Przyszła pora na lekcję dyskusyjną. Jest to jedno z najważniejszych zadań, ale również najtrudniejsze, bo sztuką jest poprowadzenie zajęć w taki sposób, aby nawet najsłabszego ucznia zachęcić do zabrania głosu i uniknąć organizacyjnego chaosu. Poniżej lista metod dydaktycznych, które najlepiej sprawdzą się w grupowych oraz indywidualnych konwersacyjnych zmaganiach. 

• Kiedy osobno?
  • Wprowadzenie do tematu zajęć 
    Nauczyciel zapisuje temat na tablicy, który jest wyrażeniem bądź cytatem i ma naprowadzić ucznia na cel bieżącej lekcji. Bez tłumaczenia i zaglądania uczniów do książek nauczyciel pyta się uczniów, o czym będzie dzisiejsza lekcja. Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi. 
  • Prasówka 
    Nauczyciel prosi uczniów o przygotowanie w domu w punktach dwóch informacji dotyczących tego, co wydarzyło się na świecie i przedstawienie ich na początku kolejnych zajęć. Nauczyciel sam wybiera uczniów, którzy mają omówić prasówkę na lekcji.
  • Refleksja dotycząca filmu, tekstu 
    ...