Przyjmij narrację. Digital storytelling a nauka języka obcego

Pamiętasz, kiedy Mały Książę zapytał dorosłego o obrazek, na którym podobno widniał kapelusz? Dorosły uważał, że jest to kapelusz, ale według Małego Księcia na obrazku był wąż, który właśnie połknął wielkiego słonia.
Więc jeśli spytasz mnie o definicję storytellingu, nie odpowiem Ci piękną formułką z abstrakcyjnymi słowami, ale przywołam ten przykład. Tym właśnie charakteryzuje się storytelling. Polega na przekazaniu czegoś, co dla nas, dorosłych jest czymś oczywistym, poprzez historię, opowieść, narrację. Morał ma przyjść do nas sam.

Tak więc storytelling to coś, co pozwoli nam przenieść się w czasie, wyobrazić sobie scenerię i poczuć smak, zapach oraz usłyszeć dźwięk i ujrzeć kolory.

Storytelling działa najlepiej, gdy:

• opowieść stworzył uczeń,
• dotyczy ucznia, jego emocji, przyjaciół i najbliższego otoczenia,
• jest pełen emocji, śmiechu, smutków i dziwacznych elementów budzących strach, niepokój, podziw, oburzenie czy zadowolenie.

Opowiadaniem historii zmieniamy ludzi. Gdy słuchasz wykładu, aktywują się Twoje części mózgu odpowiadające za przetwarzanie mowy. Wtedy wiemy, jakie znaczenie mają poszczególne słowa. Jednak kiedy słuchamy historyjki, opowieści bądź anegdoty, aktywują się też inne części mózgu – te, których używamy, gdy doświadczamy wydarzeń, o których mowa w danej opowieści. Gdybym teraz zaczęła pisać o jedzeniu i używać konkretnych porównań czy metafor poruszających Twoje zmysły, np. suknia w kolorze szampana, uaktywniłaby się ta część mózgu, która odpowiada za zmysły: różowy kolor, lecące bąbelki, smak szampana, słodki zapach. Jeśli mówilibyśmy o ruchu, uaktywniłaby się część mózgu koordynująca ruch. Słuchanie opowieści angażuje więc cały mózg, ponieważ słuchacz doświadcza opowieści na poziomie neurologicznym, a nie tylko werbalnym.

Kolejnym argumentem, który przemawia za stosowaniem storytellingu, jest to, że otacza nas chaos informacyjny i nie potrafimy selekcjonować ważnych informacji. Uwaga skupiona dziś na lekcji to towar deficytowy. Aby wiedzieć, co jest ważne ze słów nauczyciela, należy umieć szybko przetwarzać informacje. Ta umiejętność jest kompetencją przyszłości, ale w czasach natłoku tych informacji stała się niezwykle trudna do opanowania, zwłaszcza dlatego że n...