Rodzic - nieoceniona i niedoceniona pomoc nauczyciela

Współcześni rodzice są dużo bardziej świadomi metod nauczania, bardziej zaangażowani w proces edukacyjny swoich dzieci i zainteresowani tym, co dzieje się w szkole. Chcą brać aktywny udział w życiu swoich dzieci, zasięgać regularnej informacji, jak ich pociechy radzą sobie w szkolnym życiu i poza nim oraz. Chcą udzielać własnym dzieciom wsparcia. Nie jest prawdą, że wszyscy rodzice chcą scedować odpowiedzialność za swoje dzieci na szkołę. Wielu z nich jest gotowych trwale współpracować z nauczycielami, ale dość często napotyka na mur. Dlaczego tak się dzieje? Przyczyn jest tyle, ilu nauczycieli, którzy tej współpracy unikają. Oczywiście zdarzają się również odwrotne sytuacje – nauczyciele dążą do współpracy, ale rodzice mocno dystansują się i ignorują ich starania. Pewne jest to, że zaangażowanie na linii rodzic–nauczyciel to temat, któremu należy poświęcić więcej uwagi, a główną przyczyną braku współpracy (najczęściej wymienianą przez rodziców i nauczycieli) jest niewiedza, na czym ta współpraca miałaby polegać. Rola rodzica jest, moim zdaniem, bardzo niedoceniona, a jednocześnie nieoceniona. Przecież rodzic oddziałuje na swoje dziecko w zaciszu domu, a nauczyciel w środowisku szkolnym. Połączenie tych obu sił gwarantuje harmonijny rozwój młodego człowieka, a dla dorosłych może być wzajemnym wsparciem swoich autorytetów i osiągnięciem wspólnej korzyści, jaką jest kształtowanie umysłu i charakteru podopiecznego.

Postaram się wskazać, w jaki sposób rodzice mogą pomóc swojemu dziecku (a przy tym również nauczycielowi) w utrwaleniu materiału z zajęć języka obcego i jak mogą bawić się z dzieckiem językiem obcym. Podpowiem też, jakie mam patenty na współpracę z rodzicami starszych uczniów. 

Najważniejsze zasady

1. Nawiąż współpracę – przywitaj się z...