Dział: Five o'clock

Pamiętacie tę atmosferę grozy i niepewności? Skrzypnięcie drzwi od strychu, kołysząca się łódka i huśtawka, i ta samozapalająca się zapałka odsłaniająca tytuł jednego z najmroczniejszych seriali telewizji: Czy boisz się ciemności? Może warto zaskoczyć uczniów nietypową lekcją, którą z pewnością zapamiętają na długo?

Co jakiś czas trafiam w mediach społecznościowych na dyskusje dotyczące zasadności tworzenia w szkołach laboratoriów językowych. Opinie, jak to zwykle bywa, są bardzo podzielone. Zwolennicy tych laboratoriów jako zaletę wskazują między innymi dostęp do nowoczesnego sprzętu czy pracę ze słuchawkami, która umożliwia uczniom większe skupienie podczas rozmów w parach czy mniejszych grupach. Przeciwnicy wskazują głównie na szybkie psucie się sprzętu oraz stwarzanie sztucznych warunków do przeprowadzania ćwiczeń ze słuchu. Wszak podczas Egzaminu Ósmoklasisty uczniowie będą musieli wysłuchać nagrań bez słuchawek i dźwięk nie będzie wyizolowany.

Drogi Czytelniku, dzisiaj będzie odrobinę kontrowersyjnie. Chciałabym opisać Ci metodę, którą czasem stosuję na swoich zajęciach, a która zazwyczaj mocno dziwi, kiedy o niej opowiadam. Pierwszą reakcją zwykle jest: „Ale dlaczego?”, „W jakim celu?”. Odpowiadam wtedy: „By nauka przebiegała jak najbardziej naturalnie, ba! By używać słów, co do których jesteśmy przekonani, że są w danej sytuacji potrzebne”. O co tu chodzi? O wykorzystanie języka ojczystego (L1) na zajęciach. Nie mam jednak na myśli tłumaczenia czy instrukcji, a czytanie tekstów w języku polskim. Tak, Ty też pewnie się teraz dziwisz, ale pozwól, że w tym artykule wyjaśnię, o co mi chodzi.

Technologie informacyjne i komunikacyjne (TIK) stały się tak powszechne, że nikogo nie dziwi dziś korzystanie z nich w niemal każdej dziedzinie naszego życia i na każdym kroku, zarówno przez młodzież, dorosłych, jak i dzieci, i to często te najmłodsze. Jednocześnie wokół tego zagadnienia toczą się liczne dyskusje, zwłaszcza w środowisku nauczycieli, wychowawców i rodziców dotyczące głównie zagrożeń związanych z nadużywaniem przez młodych ludzi internetu. Atmosferę podgrzewają media, akcentując problemy, wskazując na liczne zagrożenia oraz dając przykłady uzależnień.

Dane statystyczne dotyczące czytelnictwa wśród młodych Polaków podaję tylko dla porządku: 45% osób w wieku 15–24 lat nie przeczytało w 2018 r. żadnej książki; coraz mniej deklaruje również, że w ogóle lubi czytać*.

(*Dane z raportu Biblioteki Narodowej 2019.)

Na obcowanie ze sztuką jest zawsze dobry czas, dlatego zachęcam wszystkich, aby na swoich lekcjach wykorzystywali obrazy. Dzięki temu uczniowie zapoznają się z największymi dziełami sztuki, może nawet uda nam się rozbudzić w nich zamiłowanie do obcowania ze sztuką i dziełami kultury. Proponuję, aby wydrukować i zalaminować najbardziej znane dzieła sztuki, nie tylko angielskich czy amerykańskich artystów, i wykorzystywać je regularnie na lekcjach. Możemy je mieć ze sobą na wypadek niezapowiedzianego zastępstwa, wtedy sprawdzą się idealnie.

„Teraz wszyscy słuchają”, „Nie gadaj” – czy takie polecenia nie przypominają Wam czasów szkolnych? W dobie dydaktycznej rewolucji zdanie: „Dzieci i ryby głosu nie mają” odchodzi do lamusa. Nowoczesne nauczanie stawia na sztukę dyskusji na każdym etapie edukacyjnym. Cel jest jeden: czerpanie korzyści z wymiany poglądów. Oto kilka rad dla każdego nauczyciela, który chce, aby dyskusja na zajęciach nie była jedynie kolejnym punktem do zrealizowania na lekcji.