Dobre ćwiczenie konwersacyjne charakteryzuje się tym, że wyposaża słuchaczy w narzędzia pozwalające im osiągnąć cel komunikacyjny. Użytkownicy języka obcego, szczególnie na nieco wyższym poziomie zaawansowania, bardzo często nie tyle nie wiedzą, „jak” coś powiedzieć, ile borykają się z problemem, „co” powiedzieć. W pracy z takim słuchaczem przydatne jest zatem stopniowe pobudzanie kreatywności, tworzenie przestrzeni na rozbudowywanie czy obudowywanie istniejącego już konkretu.
Dział: Uniqueskills
W maju 2023 roku, po trzyletniej przerwie, odbędą się ustne egzaminy maturalne z języka obcego nowożytnego. Formuła egzaminu pozostaje niezmieniona, zadania są identyczne dla poziomu podstawowego i rozszerzonego.
Egzamin ósmoklasisty to niewątpliwie stresujące wydarzenie – pierwszy poważny egzamin, któremu stawia czoła niezwykle liczna grupa uczniów. Oczywiście egzamin jest jeden dla wszystkich, a ćwiczenia egzaminacyjne są ustalone. Uczniowie ćwiczą, zapamiętują, uczą się schematów, na pewno więc pojawia się monotonia, a nawet nuda. To oczywiste, że dzięki schematom uczniowie czują się bezpieczni i lepiej przygotowani, ale czy jest coś, co możemy zrobić, aby drogę do tego egzaminu nieco uatrakcyjnić? Poniżej przedstawiam osiem pomysłów na urozmaicenie tych przygotowań.
Kiedy uczniowie, którzy zadeklarowali udział w maturze rozszerzonej z języka angielskiego, ćwiczą pisanie artykułów i rozprawek, bardzo często są zdziwieni, że za kryterium „spójność i logika” nie otrzymują maksymalnej liczby punktów (czyli dwóch), a jedynie jeden punkt lub nawet zero punktów, co oznacza wynik na maturze rozszerzonej niższy o 2% lub nawet o 4%. Moi uczniowie poprosili, żeby im wytłumaczyć, dlaczego uwaga log (oznaczająca błąd logiczny) naniesiona na marginesie ich prac występuje tam tak często i „co robią źle”, że tak rzadko występuje u nich w tabeli kryteriów oceniania najwyższa punktacja (czyli dwa punkty), przysługująca za pracę napisaną poprawnie pod względem logicznym.
W ostatnim numerze „Horyzontów Anglistyki” obiecałam, że w kolejnym artykule podzielę się z Wami moimi refleksjami na temat współpracy z rodzicami, którzy nie bardzo chcą ze mną współpracować, oraz zaproponuję swoje rozwiązania tejże sytuacji.
Eponimy to słowa utworzone od nazw własnych – znanych osób lub miejsc. Te pisane najczęściej małą literą rzeczowniki pospolite używane są przez nas na co dzień. Uczymy ich na lekcji, jak wszystkich innych słówek, często nie zwracając nawet najmniejszej uwagi, skąd się wzięły. Czasem jednak warto się zatrzymać i nawiązać do etymologii danego słowa – w celu pobudzenia ciekawości, jako elementu zaskoczenia, formy przerwania rutyny w pamięciowym uczeniu się słówek, otwarcia drzwi fascynującym historiom.
Słowa przypisywane Benjaminowi Franklinowi: „Powiedz mi, to zapomnę. Naucz mnie, to może zapamiętam. Zaangażuj mnie, to się nauczę” często pojawiają się w artykułach metodycznych. Obecność tego cytatu na wstępie niniejszego tekstu nie jest więc, niestety, niczym oryginalnym, ale doskonale wpasowuje się w podjęte zagadnienie. A jest nim wykorzystanie wspomnień i marzeń na lekcji języka angielskiego w postaci tworzonych przez uczniów scrapbooków.
Dla każdej osoby, którą znam, święta Bożego Narodzenia znaczą coś innego. Jednym kojarzą się z radosnym oczekiwaniem i czasem spędzonym z rodziną, inni postrzegają ten czas jako okres stresu i zabiegania, a jeszcze inna grupa kontestuje komercyjną naturę tych świąt. Jednak niezależnie od tego, jak widzimy te święta, każdy z nas ma jakąś historię z nimi związaną. Ponieważ wierzę w wielowymiarową i wielopoziomową edukację językową, chciałbym dziś zaproponować scenariusz lekcji, który z jednej strony będzie wpasowywał się w czas świąt Bożego Narodzenia, a z drugiej będzie służył budowaniu pozytywnych relacji między uczniami a nauczycielem oraz przygotowywał do pisania rozprawki na poziomie maturalnym.
Rolki to krótkie formy, które zachęcają do aktywności i do przeglądania innych utworzonych tego typu materiałów. Jak możemy wykorzystać to rozwiązanie do egzaminów? Przede wszystkim powinniśmy sobie zadawać pytanie: Jakie są potrzeby naszych uczniów związane z egzaminami? Oczywiście łatwo możemy sprawdzić w informatorze, do każdego z egzaminu istnieją wytyczne, ale skupmy się na tym, jakie są najważniejsze potrzeby naszych uczniów.
Będąc nauczycielką języka angielskiego, szkoleniowcem, a przede wszystkim mamą dwóch chłopców, których wychowuję w dwujęzyczności, natknęłam się na wiele niesamowitych książek, które mogą zagościć w szkolnej sali i zostać w niej na długo. Żeby jednak przekonać młodszych czytelników do czytania, nie wystarczy przynieść książkę i ją przeczytać. Niezbędne będzie tu wprowadzenie, przeczytanie fragmentów lub całości oraz pobawienie się książką i jej treścią. Kilka sposobów, jak to zrobić, postaram się przedstawić na podstawie paru naprawdę niesamowitych pozycji książkowych.
Myślę, że każdy nauczyciel wie, że kluczem do mądrego i efektywnego powtarzania materiału językowego są… powtórki. Odpowiednio dopasowane ćwiczenia, gry czy zabawy powtórkowe wymagają od uczniów wytężonej pracy, skupienia się i głębszego przetwarzania informacji językowych. To zaś prowadzi do bardziej skutecznego utrwalania i zapamiętywania materiału. Ale w jaki sposób powtarzać efektywnie? Czy jesteśmy w stanie opracować idealny przepis na skuteczne powtarzanie materiału, kiedy jest go tak dużo? Oczywiście, że tak. Z odsieczą przychodzi powtórka kumulatywna.
Śmiech i uśmiech wiążą się z wydzielaniem tak zwanych hormonów szczęścia, a więc naturalnych endogennych opiatów, wśród których najbardziej znane są endorfiny. Zwiększając poczucie zadowolenia i dobrego samopoczucia, przyczyniają się one jednocześnie do redukcji poziomu hormonów stresu. Wszyscy wiemy, że śmiech jest najlepszym lekarstwem (na wszystko), a jego dobroczynne działanie na cały organizm człowieka – zarówno na umysł, jak i na ciało – jest szeroko udokumentowane. Gdybyśmy śmiali się częściej, byłoby nam w życiu lżej – jak więc wykorzystać (u)śmiech na lekcjach angielskiego?